ایران در حال فتح چهارمین کشورعربی است

کیهان نوشته است:

اینکه عکس‌های رهبران ایران در بیروت و بغداد برافراشته می‌شود، پیروزی بزرگ ایرانی‌هاست.

شبکه تلویزیونی فرانس 24 با انتشار این تحلیل نوشت: تحولات سریع در منطقه آشوب‌زده خاورمیانه در جریان است و نشست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی از جمله درباره نحوه مقابله با داعش در میان کشمکش‌های سیاسی و نظامی در برخی کشورهای عربی برگزار می‌شود. گرچه ایران به نشست پاریس دعوت نشد اما خواه ناخواه از این تحولات دور نبوده، تا جایی که جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب ایران به تازگی گفته است که توازن قوا در منطقه به نفع جمهوری اسلامی ایران تغییر کرده است. 

فرانس 24 می‌افزاید: ایران در نشست جده که هسته نخستین تشکیل ائتلاف بین‌المللی برضد داعش بود و سپس در نشست ائتلاف پاریس دعوت نشد. جالب است که فقط چند روز بعد این ماجرا، حوثی‌ها صنعا را تسخیر کردند؛ حوثی‌هایی که در یمن از آنها به جای «انصار‌الله»، «انصار ایران» نام برده می‌شود. پس از تحولات صنعا ایرانی‌ها معتقدند که پس از دمشق، بغداد و بیروت، چهارمین پایتخت عرب هم با آنها همسو شده و به تعبیر جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب توازن قوا در منطقه به نفع ایران تغییر کرده است.

در ادامه گزارش تلویزیون فرانس 24 خاطرنشان شده است ایران معتقد است نظام باطلی که آمریکا در منطقه خاورمیانه ایجاد کرده بود اکنون فرو می‌ریزد و نظام جدیدی خارج از اراده غرب شکل می‌گیرد. آنچه وی به وضوح بیان نکرد ولی تلویحا به آن اشاره کرد این بود که ایران محور نظام جدید است و درحالی که قبلاً در مرزهای خود با ائتلاف دشمنانش می‌جنگید اکنون تا شرق مدیترانه پیش رفته است و نفوذ تهران در جایی که نفوذ واشنگتن درحال کاهش است، افزایش می‌یابد.

در ادامه این گزارش آمده است: رسانه‌های ایران در توصیف سقوط صنعا به دست حوثی‌ها اعلام کردند انقلاب اسلامی پیروز شد. شعارهای انقلاب ایران در برخی کشورهای عربی سر داده می‌شود و عکس‌های رهبران ایران در بیروت و بغداد برافراشته می‌شود؛ این یک پیروزی بزرگ برای ایران است

مسابقه غیرت آرژانتین با روزنامه های زنجیره ایی

اعتدال یا التقاط...؟!

 

واژه اعتدال شعار اصلی دولت محترم یازدهم است . واژه ایی که درمعنای صحیح خود ، درقرآن کریم و روایات هم مورد تاکید قرارگرفته است شناخت و استفاده صحیح از آن ، رشد و تعالی فرد و جامعه را به دنبال دارد واستفاده نابجا وگاهی مغرضانه هم به همان میزان بخصوص درعرصه های اجتماعی و در ابعاد جامعه باعث خسارت های بعضا جبران ناپذیر می گردد

سوالی که در ذهن ایجاد می شود این است که حقیقت واژه اعتدال چیست و با چه معیاری سنجیده می شود؟ زیرا این واژه بسیار زیبا و جذاب ، ابزار توجیهی برای رفتار افراط و تفریط افراد مختلفی می شود که خود را میانه رو و معتدل معرفی می کنند . حتی جوامع نظر خود را ملاک تعیین میانه روی و تند روی می دانند.

دایره این مفهوم ،گسترده است لذا سعی میشود نکاتی مختصر ، در مورد این واژه ومفهوم آن بیان گردد.

1- واژه اعتدال در لغتنامه های فارسی به معنای : راست بودن ، دوری از انحراف و... است (برهم خوردن تعادل درکُشتی یعنی به سمت چپ و راست خودمنحرف شدن)

و درعربی این واژه با لفظ (قصد) آمده است . لفظ مقتصد مشتق از همین کلمه است و درقرآن به معنای میانه روی و نوعی انصاف و تعادل است.

2- نمونه تکوینی از اعتدال ، در فصول طبیعت بارها دیده می شود بطوریکه در بهار و پاییز ، اعتدال درسرما وگرما و طول شب و روز پدید می آید.

3- قرآن کریم با توصیه به اعتدال نمونه های متعدد آن را بیان می کند یک نمونه اعتدال درخلقت است ₍₁₎ از منظر قرآن کریم ، خداوند عادل جهان را بر پایه تناسب آفریده و هر چیزی سرجای خودش قرارگرفته است رمزموفقیت انسان در رسیدن به کمال در زندگی و حتی امور شخصی ، اعتدال و تناسب با اجزای هستی است .نمونه دیگر ، اعتدال در تشریع است قرآن کریم همه ابعاد نیازهای انسان را درنظر می گیرد و کتابی قیّم و منزّه از هرگونه انحراف است همانطور که خود فرموده و حتی در جهاد هم از زیاده روی نهی می کند₍₂₎

نرمش قهرمانانه : سازش یا مقاومت

بسم الله الرحمن الرحیم

نیمه ماه مبارک رمضان، سالروز ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام، سبط اکبر پیامبرگرامی اسلام صلی الله علیه و آله و کریم اهل‌بیت علیهم السلام است.متأسفانه زندگی این امام همام برای شیعیان کمتر شناخته شده است و ابعاد شخصیت ایشان هنوز آنطور که باید، برای مردم تبیین نشده است. این روز می تواند بهانه ای باشد تا درس و نکته ای از زندگانی امام حسن مجتبی علیه السلام بیاموزیم و از این اقیانوس کرم و لطف و معرفت ، جان خود را سیراب کنیم.

یکی از حوادث مهم در تاریخ سیاسی زندگی امام حسن مجتبی علیه السلام ، صلحی بود که ایشان با معاویه انجام دادند. این حادثه که از جهاتی تلخ و از جهاتی شیرین بود، برای جامعه ی اسلامی دارای درس ها و نکات آموزنده ی فراوانی است. صلح امام حسن مجتبی علیه السلام در شرایطی روی داد که دشمن توانسته بود با قدرت ارعاب و تطمیع ، اطرافیان امام را بفریبد و قدرت جنگ را از ایشان سلب کند به گونه ای که نه تنها سپاه قابل توجهی برای امام باقی نمانده بود بلکه برخی از سپاهیان حضرت در صدد بودند که امام را به دشمن تحویل دهند و عده ای به جان امام سوء قصد کردند. در این شرایط چاره ای جز صلح در مقابل دشمن وجود نداشت. چنانکه امام راحل در تبیین این مساله می فرمایند: قصه امام حسن علیه السلام و قضیه صلح ، این هم صلح تحمیلی بود؛ برای اینکه امام حسن، دوستان خودش، یعنی آن اشخاص خائنی که دور او جمع شده بودند، او را مجبورکردند که نتوانست خلاف آن را بکند و صلح کرد.(2/6/1365) اما بعد دیگر این صلح تدبیری است که امام بعد از صلح به کار گرفتند. مقام معظم رهبری در تبیین آن می فرمایند: «بعد از صلح، امام حسن مجتبی علیه السلام به شکلی هوشمندانه و

زیرکانه کاری کرد که جریان اصیل اسلام در مجرای دیگری ، جریان پیدا بکند. و این موجب شد که اسلام ناب ، اسلام اصیل ، اسلام ظلم ستیز، اسلام سازش ناپذیر، دور از تحریف و مبرا از اینکه بازیچه دست هواها و هوس ها بشود باقی بماند.» این همان نرمش قهرمانانه ای است که امام حسن مجتبی علیه‌السلام در مقابل آن واقعه ی تحمیلی به انجام رساندند.

باید مراقب بود، امروز برخی تلاش دارند، حادثه ی صلح را که ناشی از خیانت ها و بی وفایی های سپاهیان امام بود را مصداق نرمش قهرمانانه ای جلوه دهندکه مقام معظم رهبری آن را از سیاست های نظام اسلامی معرفی فرمودند و به این وسیله رویکرد سازش در برابر دشمن را تئوریزه نمایند. در حالی که مقام معظم رهبری در مورد امکان نداشتن وقوع صلح امام حسن مجتبی در انقلاب اسلامی تصریح کردند: امروز به برکت ملت هوشیاری مثل ملت ایران، به برکت افکار برانگیخته ای مثل افکار ملت ایران ، به برکت انقلاب بزرگی مثل انقلاب اسلامی ایران ، نه آمریکا و نه بزرگتر از آمریکا قادر نیستند حادثه ای مثل حادثه ی صلح امام حسن را به دنیای اسلام تحمیل کنند. این جا اگر دشمن زیاد فشار بیاورد، حادثه ی کربلا اتفاق خواهد افتاد(1/2/1379).

بنابراین مسئولین ما ، به جای اینکه بر طبل صلح و سازش با دشمنان قسم خورده نظام اسلامی بکوبند، باید با الهام گرفتن از سیره امام حسن مجتبی علیه السلام، به دنبال تاکتیک هایی باشند که دشمن را در هر موقعیت و جایگاهی که دارد ، زمین گیر کند. همچون کشتی گیری که اگر به دلیل فنی نرمشی انجام می دهد، نباید یادش برود که حریف و دشمنش کیست. لذا نباید امید داشت که روزی دشمنی ما با شیطان بزرگ خاتمه یابد. که پایان این دشمنی نه به معنای کوتاه آمدن شیطان، بلکه به معنای نابود شدن آرمان ها و هویت اسلامی ما خواهد بود.